ADANA-“Başka Bir Dize” de, şair belki de kendi adının anlamını koymuştu en başa. Zaten Özge demek, başka demekti.

“BENİ ŞİİRMİŞİM GİBİ SEV”

Arayış, özlem, köklerini denize salmak isteyen bir ağaç olma  isteği…  Ve Şiir sevdalısı biri olarak, Şiir Gibi’nin  başındaki “Beni şiirmişim gibi sev” ile ortaya koyduğu ruh…  Şair Özge Atıcı’nın ilk kitabı “Başka Bir Dize”…

İkinci kitabın ise hazırlıkları sürüyor. Genç şair Özge Atıcı ile şiir üzerine konuştuk.

Peki neydi anlatılanlar başka bir dizede?

-Başka Bir Dize’de yaşanmışlıklar var. Diğer insanların yaşadığı anılar, acılar ve olmazsa olmaz aşklar var. İşte o diğer insanların yaşanmışlıklarının senaryolaşmasıdır Başka Bir Dize…

Ne zamandan bu yana şiir yazıyorsunuz?

-İlkokul beşinci sınıftan bu yana şiir yazıyorum. Hatta okuldaki bir yarışmada Öğretmenler adlı bir şiirim nedeniyle bana  Dostoyevski’nin “Amcanın Rüyası”  kitabı ödül olarak verilmişti.

Adana’da oldukça önemli aydın, sanatçı potansiyeli var. Bu isimler şu an neden ön planda değil?

-İkinci Uluslararası Şairler Toplantısı yapılmıştı. Adana’da gerçekleşen bu toplantıya ben de katıldım. Bir çok şair, yazar bestekar katıldı. Hemen hepsi de kendi alanında çok donanımlı ve başarılı isimlerdi ama hiç biri tanınmamış. Bunun nedeni ise popüler kültür. Popüler kültür, hem sanatı kirletiyor, hem de yozlaştırıyor.

Başka Bir Dize ilk kitabınız. Yeni kitap hazırlığı var mı?

-İkinci kitabım hazır gibi ama hemen tarih ve zaman veremem. İlk kitap için doğal kitap diyorum ama ikinci kitapta şiirler biraz daha büyümüş olacak.  Yani konular hayata dair, aşka dair, topluma  insanların dokunduğu şeylere dair çok şey olacak içinde.

Adana’da iyi bir potansiyel var ama sanat ve sanatçıya yeterince kucak açılıyor mu?

-Bu noktada yetersiz olduğumuz görülüyor. Yeteri kadar sanatevi olmaması sıkıntı. Biz neden kendimizi geliştirmek için, ya da sanatçı dostlarla buluşmak, konuşmak, paylaşmak için başka kentlere gidelim? Bizim önderliğimizde de güzel şeyler olabilir.

Şiir denince aklınıza ilk gelen nedir?

-Nazım Hikmet Ran…  İlk okuduğum onun 835 Satır adlı kitabıydı.

Aydın ve sanatçıların büyük çoğunluğu ismi ön plana çıktığında ya da ünlü olduğunda bereketli topraklarımızdan kuşlar gibi uçup gidiyor. Gittikleri yer ise genelde İstanbul… Sizin isminiz de bir gün iyi yere geldiğinde gider misiniz İstanbul’a?

-Benim İstanbul sevdam hiç olmadı. Elime fırsat geçse de gitmek istemem. Benim amacım sadece yazmış olmak için yazmak ya da kitap yazıp para kazanmak değil. Benimkisi bir yaşam biçimi. İnsanları seviyorum ve onlarda görüp, duyduğumu, onlara dokunan şeyleri yazıyorum. Burada, Adana’da kalırım. Sonra bir şeyler bırakmak isterim geriye… Çünkü sadece doğup, büyüyüp, ölmek için bu dünyaya gelmiş olmayı istemem.