Vicdanımız, hoşgörümüz, sevgimiz, saygımızla güzelleşir insan yanımız. Şüphesiz insan sevgisi çok önemlidir. Doğayı sevmek güzel, insanı, hayvanı sevmek de güzel. Ne yazık ki zaman zaman hayvanlara yapılan işkence haberleriyle karşılıyoruz. Olması gereken ise şimdi çocuklarımıza da hayvan sevgisini aşılamak. Yapılan araştırmalarg göre evcil hayvan besleyen kişilerin evcil hayvan beslemeyenlere oranla psikolojik durumlarının daha iyi oluyor. Çocuğun kendine saygısı ve özgüveni artıyor. Evcil hayvanı olan çocuklar, olmayanlara oranla daha fazla kendi benliğine saygı göstermektedir. Dinimizde hayvana işkence insana yapılan işkencedern daha büyük günahtır.

Örneğin İslamiyet'te kediler "temizlik" ile simgelenmiştir ve saygın bir yer edinmişlerdir. Hz. Muhammed'in bir kedi dostu olması Müslümanlar için bir övünç kaynağıdır.

Kedi beslemek sünnettir. Hz. Muhammed, Uhud seferinde, ordunun önüne yavrularını emziren bir kedi çıkınca, kedinin başına ezilmemesi için bir nöbetçi dikip koca bir orduyu o kedinin etrafından dolaştırmış.

Ve seferden döndüğünde o nöbetçiden kediyi istemiş ve sahiplenerek adını Müezza koymuş. Siyah beyaz bir Habeş kedisiymiş Müezza.

Ağzının içinde üst damağında lekeleri varmış. Bu sık rastlanmayan damağında leke olan kedilerin Müezza'nın soyundan geldiği kabul edilir. Müezza, muhtemelen bir sokak kedisiydi ve Mekke'nin sıcak kavurucu çöl sokaklarından Hz. Muhammed'in ilgisi ile kurtulmuştu.

Hz. Muhammed, kedisi Müezza'yı o kadar çok severmiş ki, Müezza bir gün sedirde oturan Hz. Muhammed'in giysisinin ucunda uyuya kalmış. Her kedi dostu gibi uyuyan bu güzelliğe kıyamayan Hz. Muhammed, Müezza'yı uyandırmaktansa giysisinin ucunu usulca keserek kalkmayı tercih etmiş.

Hz. Muhammed, kedisi Müezza içtikten sonra kapta kalan su ile abdest alacakken Sahabe-i Kiram Ebu Nuaym "Ya Resul o sudan kedi içti" deyince, Resulullah "Onlar en temiz ağıza sahiptirler." buyurmuş ve abdest almıştır.

Daha sonra da sahabeden Kâb kızı Kebşe isimli bir hanım şöyle anlatıyor:

''Eshab-ı kiramdan kayınpederim Ebu Katade'nin abdest alması için bir kaba su koymuştum. Kedi gelip bu kaptan su içiverince Ebu Katâde biraz daha su içmesi için, kabı kedinin önüne uzattı.''

Benim kendisine hayretle baktığımı görünce, "Niye hayret ettin ey kardeşimin kızı, Resulullah efendimiz, "Kedi pis değildir, etrafınızda (evinizde) serbest dolaşsın buyurdu. Kendisi de abdest almıştı, ben de sünnet eylemekteyim" dedi.

*

Hayvana yapılan işkenceye, bu tür olaylara tepkisiz kalmak insanlık adına da utanç vericidir. Bu tür olayların sorumlusu olan kişelerin kişilik analizlerinin, psikolojik anlamda değerlendirmelerin yapılması, gerek görüldüğü taktirde rehabilite edilmeleri gerekmektedir. Bir canlıya ne şekilde olursa olsun bilinçli olarak zarar vermenin bir sonraki aşamasının insan hayatına kastetmek olduğu unutulmamalıdır.