Yaşamda bir işe başlayıp onu sürdürebilme iradesi kaç kişi de var acaba? Disiplin denilen şeyi ne kadar hayatımızda içselleştirebiliyoruz? Birçok kişi, bununla sorunu olduğu halde kendini disiplinli zannediyor. Bir işi yapabilmek, disiplinli olduğunuzu göstermez. Hele ki; ne yapmanız gerektiğini birileri size söylüyorsa... Yaşamda illaki birilerinden ‘şunu yap, bu böyle olsun’ diye bir şeyleri çocuklukta büyüklerimizden, yetişkinlikte yöneticilerimizden duymaya başladık. Belli bir noktada buna ihtiyacımız oluyor olabilir, çünkü; bazı konularda ustalaşmamız için disiplinize olmamız gerekiyor. Fakat bu bir dış disiplin oluyor. Oysa ki; bize bunun öz'ü lazım... Dışardan disiplinize olmak, dürtüsel düzene bağımlılıkta bir yere kadar getiriyor insanı... Dış disiplinle yönettiğin çocuk, öz disiplini kazanmamışsa, öğrenci evinde kalmaya başlayınca evde vermeye çalıştığın düzen disiplinin yerinde yeller esiyor olabilir yani... Öz de olan disiplin asıl olandır. Profesyonel sporcular ve sahne sanatçıları arasında bir araştırma yapılmış ve bu insanların beyni diğerlerine göre daha büyük çıkmış, bu işe yeni başlayanlarda bu görülmemiş. Neden böyle diye düşünülmüş ve görünen şey şu olmuş; her sabah istikrarlı bir şekilde kalkmak, iç sesindeki tembelliğe rağmen ''Hayır benim bunu yapmam lazım'' diyerek bu davranışı sürekli tekrarlamak buna sebep oluyormuş. Bir nevi dirence karşı direnme... İşte bu tam olarak öz disiplin gerektiren bir şey, dış etken değil kendi gücünü kullanarak direnç gösteren beynine direnip yapmak… Bu yaşam tarzı seni 20 yıl sonra olman gereken yere götürecek bir formül aslında… Öz'e sahip çıkmak gerek.