. Daha küçücük yaşta çocuk gelin olurlar. Anne sütü emerken, beşik kertmesiyle, kaderleri belirlenir. Kadınlarımız, kızlarımız en yakınındakiler tarafından yıllarca tacize, tecavüze uğrar. Sonra “rızası var” denilerek, kendisine yaşatılan travma adeta ödüllendirilir. Sevdiği, en çok güvenmesi gereken erkekler tarafından katledilir. Ama gelin görün ki, haksız tahrikten, iyi hal durumundan cezalarında indirim yapılır. İşyerinde, çalıştığı yerlerde ve hatta sokakta mobbinge uğrar, giydiği kıyafetten tahrik olunur! Erkek egemen toplumda, kadınlarımız ne yazık ki sadece cinsel bir objeden ibarettir. Artık her gün televizyon ekranlarında, gazete sayfalarında kadınlarımızın uğradıkları taciz, tecavüz, cinayet haberleri, görüntüleri izlemekten yorulduk. Kadınların da, tıpkı bir erkek gibi insan olduğunu neredeyse unutur olduk. Oysa cephede ülkesi ve halkı için savaşan Mehmetçiğe; kucağında kundağına sardığı bebesiyle sırtında top mermisi taşıyan da bugün “yok sayılan” kadınlarımızdı. Bugün de birçok başarıya imza atan, istenirse kadınların neleri başarabileceğinin örnekleri saymakla bitmez. Yeter ki, kadın cinayetlerinin önüne geçelim, tacizlere, tecavüzlere dur diyelim, kadınların da insan olduğunu unutmayalım.