Öyle akıp giden zamanda bedeni yıpratırken.
Böylesi derin mevzular
Ve içinde yaşadığımız atmosferde
Gönül'e uğrayan Umut ışıkları yaşama hevesine karışırken
Birden kaybolan ışıklar
Yokluğa giren aynaların yansımaları
Yaşadığımız mekanda ve içinde bulunduğum zamana karışınca
Kalbimin derinlikleri gönlümün umutsuzluklarına ışık saçarken
Hani dengede bulduğum aynanın yansıması
Bir geliyor birden kayboluyor
Güne umutsuzca baktığım yerin göğü yansımıyor
Gökyüzüne ulaşan mavi
Yeryüzüne değen yeşile karışıyor
Karalar bağlıyor.
Galaxy'den ayın çekiminden yerin katmanlarına değiyor…
O içimdeki boşluklar kara deliğe karışıyor
Hafiflerken ağırlığına karışıyor
Gülerken gözyaşlarıma kavuşuyor
Hani o içimdeki boşluklara çekiliyor...
Ağırlaşıyorum ağırlığında
Hafifliyorum her şeye
O içimdeki boşluklar dışarıya vuruyor, yüzüme yansıyor…