İnsanlık,yüzyıllar boyunca birşekilde bilgiye ulaşma çabası içinde olmuştur.Eski çağlarda bilge insanlar, yıldızlara bakarak yönlerini buldu,doğayı gözlemleyerek mevsinleri anladı,bitkilerden gelen şifayı keşfetti...Bugün biz bu birikimi ''BİLİM ''adıyla sistemleştirebiliyoruz.Oysa ki; dikkatle baktığımız zaman bilim ve kadim bilgelik arasında çok derin bir bağ var. Kadim bilgelik, doğayı öğretmen gibi görüp ,insanın evrenle bır butun oldugunu kabul eden bır anlayıstan doğmuş. Bilim ise;gözlem,deney ve akılla ilerleyen bir yöntem...ikiside gerçeği arıyor bakıldığında.Antik filozoflar,gökyüzündeki yıldızların sadece hareketine değil varoluşun anlamını da sorguluyorlardı.Günümüz bilim insanları atomun iç yapısını incelerken aynı arayışı da sürdürüyorlar.Evrenin düzenini ve insanın bu düzendeki yerini anlamak...Kadim bilgelikte birseylerı anlamak için içsel sezgi ve deneyimlere bakılırken bilim tamamen ölçülebilir sonuçlara dayanıyor.Biri kalbin diğeri aklın dili oluyor.Belki de gelecekte bu iki yolun birleşmesiyle gerçek bir ilerleme olucak ,kim bilir?