İnsanları tanımak zaman alıyor. 
Kötü olanlarla iyi olanları 
ayıklamaya çalışmak.
Artık “herkes ederi kadar” diyerek 
yaşayabilmek 
bir hayli vakit gerektiriyor 
hayatımızda…
Bazen seviliyorsun,
bazen dışlanıyor,
kimi dostun oluyor,
kimisi de düşmanın.
Bazısı samimiyetle geliyor 
sana doğru. 
Diğer bir başkası kıskançlıklarla…
Eğer ki; kalabiliyorsan “Sen” gibi,
yüzünde her zaman 
bir tebessüm olacağını unutma.
İnsanların kavgaları 
aslında sizinle ilgili değil.
Henüz oturmamış kişilikleri,
sevilmemiş çocuklukları,
sahip oldukları başarılarla 
gizlemeye çalıştıkları
öz değersizlikleriyle aslında..
Hayatta iyi insanlar da var. 
Bir bakıyorsunuz hayat 
bir şekilde sizi onlarla karşılaştırmış.
Bilemediniz 3 hafta önce 
böyle birileri oldu hayatımda…
Bu karşılaşma hikayesi 
Adana-Ankara arası 
online olarak hayatıma
dahil oldu.
Çok ilginç değil mi? 
Yurtdışı işlemlerim için
vize danışmanına ihtiyacı
oluyormuş insanın, ben de 
başıma gelince öğrendim.
Adana’da çok ilginçtir ki
vize ofisi bulamadım.
Var olanda kapanmış enteresan.
Ofis olmayınca, sadece 
telefon üzerinden konuşarak 
ne kadar güvenebilir,
belli bir ücret, doküman 
yollayabilirsiniz ki? 
Bu işler böyle yürüyormuş.
Konak Vize’ye gelene kadar
5-6 vize ofisini aradım. 
Hepsi Adana dışında. 
Yani bir problem olsa yakasına 
yapışabilmek için bulundukları 
şehre gitmeniz gerekecek.
Bunlar kafamda hep 
soru işaretiydi.
Konak Vize ile bu süreci 
yürütmeye karar verdim.
Günde 10 kez arıyordum 
vize danışmanımı.
Gösterdiği sabırdan 
dolayı teşekkür ederim. 
Evrak hazırlamada sürekli
irtibat halindeydik ama 
benim bir problemim 
sebebiyle ret alma olasılığım 
yüzde 100’müş.
Onlar bunu biliyor fakat 
ben bilmiyorum.
İsteselerdi benden kalan
vize masrafı olan 170 Euro’yu 
alabilirlerdi her şekilde…
Fakat bu konuda 
Beni bilgilendirip, 
randevuya gidip gitmeme 
kararını bana bıraktılar.
İnsanların vicdansızlaştığı 
Şu zamanda Konak Vize’nin 
Yaptığı bu davranış, 
“Yaşasın! İyiler hala yaşıyor”
dedirtti bana. 
Teşekkürler Konak Vize, 
Emre ve diğer çalışanlar…
                
                    Anasayfa  
                    Yazarlar  
                    
                        ÇİLEM ŞENESEN
                     Yazı Detayı 
                
                                             Bu yazı 917+ kez okundu.
                                    
            Bir “Teşekkür” şart!
                                İnsanları tanımak zaman alıyor. 
Kötü olanlarla iyi olanları 
ayıklamaya çalışmak.
Artık “herkes ederi kadar” diyerek 
yaşayabilmek 
bir hayli vakit gerektiriyor 
hayatımızda…
Bazen seviliyorsun,
bazen dışlanıyor,
kimi dostun oluyor,
kimisi de düşmanın.
Bazısı samimiyetle geliyor 
sana doğru. 
Diğer bir başkası kıskançlıklarla…
Eğer ki; kalabiliyorsan “Sen” gibi,
yüzünde her zaman 
bir tebessüm olacağını unutma.
İnsanların kavgaları 
aslında sizinle ilgili değil.
Henüz oturmamış kişilikleri,
sevilmemiş çocuklukları,
sahip oldukları başarılarla 
gizlemeye çalıştıkları
öz değersizlikleriyle aslında..
Hayatta iyi insanlar da var. 
Bir bakıyorsunuz hayat 
bir şekilde sizi onlarla karşılaştırmış.
Bilemediniz 3 hafta önce 
böyle birileri oldu hayatımda…
Bu karşılaşma hikayesi 
Adana-Ankara arası 
online olarak hayatıma
dahil oldu.
Çok ilginç değil mi? 
Yurtdışı işlemlerim için
vize danışmanına ihtiyacı
oluyormuş insanın, ben de 
başıma gelince öğrendim.
Adana’da çok ilginçtir ki
vize ofisi bulamadım.
Var olanda kapanmış enteresan.
Ofis olmayınca, sadece 
telefon üzerinden konuşarak 
ne kadar güvenebilir,
belli bir ücret, doküman 
yollayabilirsiniz ki? 
Bu işler böyle yürüyormuş.
Konak Vize’ye gelene kadar
5-6 vize ofisini aradım. 
Hepsi Adana dışında. 
Yani bir problem olsa yakasına 
yapışabilmek için bulundukları 
şehre gitmeniz gerekecek.
Bunlar kafamda hep 
soru işaretiydi.
Konak Vize ile bu süreci 
yürütmeye karar verdim.
Günde 10 kez arıyordum 
vize danışmanımı.
Gösterdiği sabırdan 
dolayı teşekkür ederim. 
Evrak hazırlamada sürekli
irtibat halindeydik ama 
benim bir problemim 
sebebiyle ret alma olasılığım 
yüzde 100’müş.
Onlar bunu biliyor fakat 
ben bilmiyorum.
İsteselerdi benden kalan
vize masrafı olan 170 Euro’yu 
alabilirlerdi her şekilde…
Fakat bu konuda 
Beni bilgilendirip, 
randevuya gidip gitmeme 
kararını bana bıraktılar.
İnsanların vicdansızlaştığı 
Şu zamanda Konak Vize’nin 
Yaptığı bu davranış, 
“Yaşasın! İyiler hala yaşıyor”
dedirtti bana. 
Teşekkürler Konak Vize, 
Emre ve diğer çalışanlar…
                           
                            
                        
                                    Ekleme
                                    Tarihi: 24 Ekim 2022 -Pazartesi                                
                                                                                    Bir “Teşekkür” şart!
                                                
                                                    Yazıya ifade bırak !
                                                    
                                                    
                                        
                                                    
                                                    
                                                                                                                    Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
                                                                                
                                                    
                                                
                                            
                                             Okuyucu Yorumları
                                                                                            (0)
                                                                                    
                                    Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
